आभाळ भाळ होते, होती बटाहि पक्षी
ओढून जीव घेते पदरावरील नक्षी
लाटांस अंतरीच्या नाही मुळी निवारा
जेव्हा तुझ्या बटांना उधळी मुजोर वारा

[written using paahijen.com/scratchpad - simple and fast]